جلسه سی و دوم : نام موعظه : جان تشنه

توسط | 4 ژوئن 2020 | کلیسای_مجازی | ‫نظری موجود نیست





باید بدانیم که فرمان زندگی را به چه کسی داده ایم ؟ باید بدانیم که چه برنامه ای برای زندگی خودمان داریم ؟ دوستان گرامی مسئولیت زندگی ما با خودمان است و با دیگران نیست ، باید زمان را تلف نکنیم ، تمامیت زندگی را آنگونه که هست با تمام وجود تجربه کرده زندگی کنیم ، به عنوان فرزندان خدا در هر سنی که باشیم ، باید جان ما تشنه خداوند باشد و در اشتیاق و تشنگی نسبت به خداوند زندگی کنیم . جان منحنی ، روابط شکسته و احساسات و عواطف منحنی شده زنی را می بینیم که در سالهای طولانی بیماری و در اسارت مرض ، هنوز هم امید به شفا دارد و به سمت حضور خدا ، خود را می کشم و به این عشق و ایمان حقیقی می گویند و سالها با کمر خمیده به خانه خدا رفته و 18 سال در انتظار شفابوده و با تشنگی بسیار دست خدای خود را انتظار می کشد و تشنگی و اشتیاق این زن امروزه باید الگو و نمونه ای برای ما باشد و فقط خداوند قادر بود که جان خم او را شفا دهد و مهم تر اینکه آن زن هم با تمام وجود شفا را می خواست و ان زن خمیدگی خود را هرگز نپذیرفت و در مشکلات های زندگی هم ما نباید بدبختی را بپذیریم و اگر هزاران در بسته هم باشد باید با تشنگی انتظار بکشیم تا با رحمت و برکت خداوند رو به رو شویم ، جان مشتاق برای زمانی است که ما به خمیدگی و مشکلات زندگی عادت نکنیم و به آن رسمیت ندهیم هرگز به آن بها ندهیم و همیشه رحمت و برکت خداوند را انتظار بکشیم و بر زندگی خودمان اعلام کنیم
به همراه : کشیش ساسان توسلی و شبان امیر جوادزاده

واعظ میهمان : کشیش جلیل سپهر

رهبران پرستش: برادر مانی گلستان

این مطلب را با دوستانتان به اشتراک بگذارید

0 Comments

‫ارسال نظر و دیدگاه

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *