«هفته مقدس» از یکشنبه نخل آغاز می‌گردد و تا یکشنبه عید قیام ادامه می‌یابد. ما مسیحیان در این ایام، مصائب و مرگ خداوند ما عیسی مسیح، رستاخیز او، پیروزی او بر گناه و جلال او توسط پدر آسمانی را جشن می‌گیریم. هفته مصائب مسیح، آخرین دوره زندگی جسمانی مسیح در اورشلیم را شامل می‌شود. از زمانی که او به اورشلیم رسید تا زمانی که او به صلیب کشیده شد. «هفته مقدس» در کلیسای مسیح، به عنوان زمان تعمق در باب «مصائب عیسی مسیح»، با انضباط روحانی ویژه‌ای گرامی داشته می‌شود.
در کتب عبادی یونانی و رومی آن را «هفته بزرگ» می‌نامند، زیرا در این هفته اعمال بزرگی از سوی خداوند انجام شده است. نام هفته مقدس، در قرن چهارم توسط سنت آتاناسیوس، اسقف اسکندریه، و سنت اپیفانیوس از کنستانسیا مورد استفاده قرار گرفت. در واقع، ابتدا جمعه نیک و شنبه مقدس، به عنوان روزهای مقدس گرامی داشته می‌شدند. بعد چهارشنبه به عنوان روزی که یهودا برای خیانت به عیسی نقشه کشید، به این روزها اضافه شد و در آغاز قرن سوم روزهای دیگر این هفته هم به آن اضافه شدند.
کلیسای پیش از نیقیه، توجه خود را بر جشن یک عید بزرگ، عید فصح مسیحی، در شب بین شنبه و صبح یکشنبه عید قیام، متمرکز کرده بود. در اواخر قرن چهارم، رسم جدا کردن رویدادهای مختلف و بزرگداشت آنها در روزهای هفته آغاز شد: خیانت یهودا و برگزاری مراسم عشای ربانی در پنجشنبه بزرگ، مصائب و مرگ مسیح در جمعه نیک؛ در قبر بودن او در روز شنبه، و رستاخیز او در یکشنبه عید قیام.
چرا هفته مقدس اهمیت دارد؟
در طول هفته مقدس، ما در کنار عیسی، از راز اصلی ایمان خود عبور می‌کنیم. بدون مصائب، مرگ و رستاخیز عیسی که راز اصلی ایمان ما است، راهی به زندگی ابدی نخواهیم داشت. کلیسا عید قیام را مهم‌ترین جشن خود می‌داند. ما مسیحیان هر یکشنبه، قیام خداوند را به یاد می‌آوریم و گرامی می‌داریم، اما هر سال، آن را به شیوه‌ای بسیار خاص در هفته مقدس جشن می‌گیریم.
برای رسیدن به شادی عید قیام، ابتدا باید رنجی را که پیش از آن رخ داده است، طی کنیم. ما با تعمق در این هفته، به واقع در حال گذر از وقایع زندگی عیسی در زمان حال هستیم. راه رفتن با عیسی، در این مهم‌ترین روزها به ما امکان می‌دهد تا به محبت و رحمت بی‌پایان او نزدیک‌تر شویم.
جدای از عبادت‌های ویژه‌ای که در هفته مقدس در جمع‌های مسیحی مشاهده می‌شود، اتخاذ برخی شیوه‌های خاص در زندگی، می‌تواند به کارکرد منحصر به فرد این روزهای مقدس کمک کند. بسیار مهم است که تصمیم بگیریم که با همراهی با روح خدا، ایمان خود را به ایمانی زنده و پویا تبدیل کنیم. اگرچه این وقایع هزاران سال پیش رخ داده است، ما هنوز هم می‌توانیم خود را با رنج مسیح متحد کنیم و هر آنچه می‌توانیم برای همراه شدن با او در مصائب و نیز رستاخیز او انجام دهیم.
یکشنبه نخل
«بامدادان، جمعیتی کثیر که برای عید آمده بودند، چون شنیدند عیسی به اورشلیم می‌آید، شاخه‌های نخل در دست به پیشباز او رفتند. آنان فریادکنان می‌گفتند: «هوشیعانا! مبارک است آن که به نام خداوند می‌آید، مبارک است پادشاه اسرائیل!» یوحنا ۱۲:۱۲-۱۳
هفته مقدس با «یکشنبه نخل» آغاز می‌شود، زمانی که عیسی وارد اورشلیم شد، که آغاز سفر او به سوی صلیب و تحقق پیشگویی‌های انبیای عهد عتیق می‌باشد. این نام از روایت عهد جدید ناشی می‌شود که در آن، مردم هنگام ورود عیسی به اورشلیم، شاخه‌های نخل را در مسیر او قرار می‌دادند و «هوشیانا» می‌خواندند. (هوشیانا، به معنای نجات یا رهایی است.)
در این مرحله، ظاهراً جمعیت، هنوز در انتظار آمدن مسیحی بودند که آنها را از سلطه حکومت روم نجات دهد و آزادی و صلح را به قوم یهود باز گرداند. آنها از مسیح به عنوان ناجی و پادشاه استقبال می‌کردند؛ در حالیکه، نمی‌دانستند عیسی، آنها را از بندهای بسیار بزرگ‌تری نجات خواهد داد.
این پیشگویی نبی است که اعلام کرد: «ای دختر صَهیون، بسیار شادی کن! و ای دختر اورشلیم، فریاد بلند سر ده! هان پادشاهت نزد تو می‌آید؛ او عادل و صاحب نجات است، فروتن و سوار بر الاغ، بر کُرۀ الاغ.» زکریا ۹:۹
مانند جمعیتی که از ورود عیسی به اورشلیم استقبال می‌کنند، ما اغلب به اشتباه متوجه می‌شویم که خداوند می‌خواهد برای ما چه کند و چگونه می‌خواهد آن را به انجام برساند. می‌توانیم در این روزها به روش‌هایی فکر کنیم که از طریق آنها، خداوند می‌خواهد زندگی جدیدی را به ما هدیه دهد، و ما گاهی آنها را نادیده می‌گیریم.
روزهای آماده سازی
سه روز بین یکشنبه نخل و پنجشنبه مقدس اغلب “روزهای آماده سازی” نامیده می‌شود. اناجیل در این روزها وقایعی که در زمانی که عیسی در اورشلیم بود، به ویژه پاکسازی معبد که اصلی‌ترین رویدادی بود که باعث دستگیری و محاکمه او شد، را بازگو می‌کنند. در مقاله بعدی به این رویدادها نیز می‌پردازیم.
در یکشنبه نخل، همچون آنانی که شاهد ورود قاطعانه و ظفرمندانه مسیح به اورشلیم بودند، خدا را می‌ستاییم؛ که نجات دهنده ما طبق نقشه او وارد اورشلیم شد، تا راز عید قیام را برای ما به انجام رساند. ما مردمی هستیم که خداوند با مرگ و رستاخیز خود آنها را نجات داده است. بنابراین با ایمان، با مسیح که به اورشلیم می‌رود تا برای ما نبرد کند، راه می‌رویم.
تعمق و عبادت در هفته مقدس، فرصت‌های بسیار زیادی برای فیض خدا ارائه می‌دهد و می‌تواند یک تجربه روحانی پر از قوت برای ایمانداران باشد. باشد که با شرکت کردن در عبادت و پرستش‌های جمعی و شخصی خود در این ایام، به اتحاد عمیق‌تر با خداوند برسیم. او که جان خود را برای ما فدا کرد تا ما در شکوه زندگی الهی او سهیم باشیم.
با ما همرا باشید تا در مقاله‌های بعد، بیشتر در باب ابن ایام مقدس با هم تعمق کنیم. هفته مبارکی داشته باشید.
نویسنده: بهار، منابع: تعالیم پدران کلیسا
شكر بر اين خدمت مبارك، بسيار پربركت و آموزنده بود، با بهره از اين مقاله در اين ايام مبارك در مسير تعمق و عباداتم با شناخت بيشترپيش خواهم رفت. ممنونم.
با اشتياق منتظر مقالات بعدي هستم.💜
هفته مقدس بر شما مبارك،
و بركت و رحمت خداوند با شما 🙏🏼✝️🌿