جلسه هفتم : پنج حرکت در کلیسا زانو میزنیم

توسط | 12 دسامبر 2019 | کلیسای_مجازی | ‫نظری موجود نیست



در فرهنگ ایرانی واژه های بسیار برای بروز ناراحتی داریم ، این نشان می دهد که خیلی سریع حرف ها و انتقادات ما را ناراحت کرده ، نمی پذیرم ، اما به عنوان مسیحیان باید روحیه انتقاد پذیری را در خودمان تقویت کنیم و به مسیله اعتراف کردن در ایمان مسیحی توجه داشته باشیم ، البته به این معنی نیست که نزد هر کسی اعتراف کنیم ، بلکه بهتر است که سرپوش روی خطایا و ضعف های خودمان نگذاریم ، شخص امین را انتخاب کرده ، اعتراف کنیم و از بار سنگین گناه رها شویم . زمانی که ما به گناهان خود اعتراف می کنیم او که امین و عادل است گناهان ما را می بخشد ، با بهانه آوردن ، توجیه کردن و توضیحات ما خداوند ما را نمی بخشد بلکه خداوند در اعتراف ماست که گناهان ما را می بخشد و ما را مورد رحمت و محبت بی کران خود قرار می دهد ، پس نباید مخفی کاری کنیم ، بلکه با صداقت و حزن به حضور پر نور خدا آمده و خطای خود را بپذیریم و به این شکل به روح القدس در وجود خودمان احترام می گذاریم و بخشش الهی را دریافت می کنیم و اعتراف به گناه مانند این است که برای چکاب به نزد دکتر می رویم تا معاینه شویم و در مسیر بهبود و سلامتی به پیش می رویم و خداوند در اعتراف ما را محکوم نمی کند ، بلکه او ما را بلند کرده و شفا می دهد.خداوند ما را از خودمان بهتر می شناسد ولی باوجود تمام این آکاهی و با وجود تمام ضعف های ما خداوند بی نهایت عاشق ماست و هرگز ما را ترک نمی کند ، او ما را کاملا پذیرفته است و مشتاق است که قدم به قدم هر روزه به شباهت عیسی مسیح شویم

به همراه : کشیش ساسان توسلی و شبان امیر جوادزاده
واعظ : کشیش ساسان توسلی
رهبران پرستش : شبان علیرضا و فرزانه

این مطلب را با دوستانتان به اشتراک بگذارید

0 Comments

‫ارسال نظر و دیدگاه

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *