در روزگاری که اغلب باورها، بر اساس معیارهای دیگران و رسانه‌ها، شکل می‌گیرند؛ شاهد این هستیم، که آمار افسردگی و نا امیدی‌ها نیز، هر روزه بیشتر می‌شود. و در اکثر مواقع، باور به آنچه دیگران، در مورد ما می‌گویند؛ نه تنها باعث تشویق و رشدمان نمی‌شود؛ بلکه به ندرت، موجب احساس خوب، نسبت به خودمان خواهد بود. و ما می‌دانیم، که این ثمره راستی نیست. بنابراین، وقتی تشخیص می‌دهیم که باید، تنها حقیقت را بپذیریم؛ افکار، نگرش‌ها و باو‌رهای ما بهبود می‌یابند، زیرا دانستن سخنان و افکار خدا نسبت به ما، موجب شادی، امید و موفقیت ما خواهند بود.

تنها در پذیرش حقیقت است که می‌توانیم، هویت خود را بشناسیم، و به آن شخصی تبدیل شویم، که خدا مقدر ساخته است.  به خاطرداشته باشیم که ما شبیه به خدا، آفریده شده‌ایم، و به عنوان پیروان مسیح، روح القدس را در خود داریم، تا تمام حقایق را به ما یادآوری کند. اما روح خدا، حقیقتی را که از قبل در آن تعمق کرده‌ایم؛ به خاطر ما می‌آورد. پس هیچ تلاشی مهم‌تر و بالاتر از این نیست، که حقیقت کلام خدا را بخوانیم، بدانیم و به یاری روح خدا همواره به یاد بیاوریم. 

 با ما همراه باشید، تا چند نکته، از سخنانی که خداوند، به ما می‌گوید را بخوانیم و در آنها تامل کنیم. 

هنگامی که به مسیح ایمان آوردیم و با خدا رابطه ای جدید برقرار کردیم، همه چیز در ما تازگی یافت. دیگر شخصی که قبل از ایمان بود، نیستیم. بلکه در روح، از نو خلق شده‌ایم. و با این‌حال، تا پایان عمر، به شاگردی و رشد در خداوند، ادامه خواهیم داد. تا هر روزه، بیشتر، به شباهت عیسی مسیح نزدیک شویم.   «پس اگر کسی در مسیح باشد، خلقتی تازه است. چیزهای کهنه درگذشت؛ هان، همه چیز تازه شده است!» ۲قرنتیان 5:17  

ما وارثان خدا هستیم. میراث ما، به عنوان فرزندان خدا، ملکوت و زندگی ابدی است، که در آن با او تا به ابد، در خوشی و لذت خواهیم بود. بنابراین، هنگامی که حس ناکامی و شکست داشتیم، به یاد بیاوریم که ما فرزند محبوب خدا و وارث ملکوت او هستیم! و او که بر جهان پیروز گشته، بیش از هر کسی ما را دوست می‌دارد، و در محبتش وفادار است.  «سپس آن تخت‌نشین گفت: «اینک همه چیز را نو می‌سازم.» و گفت: «اینها را بنویس زیرا این سخنان درخور اعتماد است و راست است.» باز به من گفت: «به انجام رسید! من ’الف‘ و ’ی‘ و ابتدا و انتها هستم. من به هر که تشنه باشد، از چشمۀ آب حیات به‌رایگان خواهم داد. هر که غالب آید، این همه را به میراث خواهد برد، و من خدای او خواهم بود و او پسر من خواهد بود.» مکاشفه 7-5: 21     

خدا ما را نجات نداد که پس از آن، تنها رها کند! بلکه او ما را نجات داد و سپس به عنوان خانواده خود پذیرفت. ممکن است گاهی، احساس تنهایی وغربت داشته باشیم؛ اما حقیقت این است، که ما فرزند ارزشمند، شاه شاهان هستیم.  «ببینید محبّت خدای پدر چقدر عظیم است كه ما را فرزندان خود خوانده است و در واقع فرزندان خدا هستیم. اگر دنیا ما را آن طوری که در واقع هستیم نمی‌شناسد، علّتش این است كه او را نشناخته است.» اول یوحنا 3:1  

عشق خدا به ما، دلیل نجات ماست. حتی زمانی که در گناه مرده بودیم، او آنقدر ما را دوست داشت که پسر خود را قربانی کرد، تا ما را زنده سازد. ممکن است احساس طرد‌شدن و تحقیرشدن داشته باشیم، اما حقیقت این است که ما توسط خداوند، بسیار محبت شده‌ایم، و عشق او را پایانی نیست. ما انسانها دیگران را دوست داریم، اما گاهی حاضر نیستیم، زمانی را با آنها سپری کنیم و متحمل همدیگرشویم. در صورتی که خداوند ما را عمیقاً و صمیمانه دوست دارد، عشق او به ما، آنقدرعظیم است، که به سختی می‌توان آن را توصیف کرد یا حتی کاملاً آن را درک نمود. او هر لحظه مشتاق ارتباط با ما، متحمل شدن بارهای ما و در آغوش گرفتن ماست.  «…دعا می‌کنم كه شما در محبّت ریشه دوانیده و برپایهٔ محبّت بنا شوید تا با همهٔ مقدّسین قدرت داشته باشید به پهنا و درازا و بلندی و عمق محبّت مسیح پی ببرید و آن محبّت را دریابید (اگرچه بالاتر از فهم بشر است) تا از پُری كامل خدا کاملاً پر شوید.» افسسیان 19-ب17: 3    

وقتی از رگبار ترس و شک رنج می‌بریم، فراموش می‌کنیم که عیسی خداوند، هر کجا که می‌رویم با ماست! اما حقیقت این است؛ که او در همه حال، با ما و در کنار ما هست.    «وقتی تو از آبهای عمیق می‌گذری، من با تو خواهم بود. مشکلات بر تو چیره نخواهند شد. وقتی از میان آتش رد شوی، نمی‌سوزی، و سختی‌ها به تو صدمه‌ای نخواهند زد.» اشعیا 2:43 

خدا بزرگترین برکت را به ما داده است، و آن خود اوست! این مهمتر از هر برکت دیگری است که او به ما خواهد داد. زیرا در هر لحظه و هر شرایطی، می‌توانیم به یاری سرشار از عشق او اطمینان داشته باشیم. و نیز حضور خداوند، با برکات خاص و متفاوتی همراه خواهد بود. زیرا هدف او، سعادت ماست. پس همواره برای دریافت برکات و همچنین بخشش آماده باشیم و پیش از هر چیز، او را سپاس گوییم.  «و او قادر است كه هر نوع بركتی را به شما عطا فرماید تا همیشه به اندازهٔ كفایت و حتّی بیش از آن داشته باشید تا بتوانید با سخاوتمندی در امور خیر و نیكو بذل و بخشش كنید.» دوم قرنتیان 8:9   

خداوند، ما را در حالی که به مکان‌های عظیم و بلندی هدایت می‌کند، در اطمینان نیز نگه می‌دارد.  این آیه به عنوان یادآوری درخشانی عمل می‌کند که علی‌رغم آنچه دیگران ممکن است، در مورد ما بگویند، خداوند برای ما اهداف بزرگی دارد. خداوند منشأ قدرت ما است! او ما را مانند یک آهو اطمینان و قوت می‌بخشد؛ که بتوانیم بر بلندی‌ها قدم بگذاریم.  «خداوند متعال به من نیرو می‌بخشد و به پاهایم قوّت می‌دهد تا مانند آهو بِدَوَم و از کوههای بلند بالا بروم.» حبقوق 19: 3     

زندگی می‌تواند یک چالش بزرگ باشد، به‌خصوص زمانی که اطرافیان، شروع به انتقادهای مخرب، از ما می‌کنند، و در مسیری که در آن قرار داریم باعث نا امیدی ما می‌شوند. در حالی که، خداوند می‌گوید؛ به کلام او توجه کنیم و تنها بر او توکل نماییم، که او مصلحت ما را در نظر دارد و بر این اساس ما را، هدایت، تقویت و حمایت خواهد کرد.  «با تمامِ دلِ خود بر خداوند توکل کن، و بر عقل خویش تکیه منما؛ در همۀ راههای خود او را در نظر داشته باش، و او طریقهایت را راست خواهد گردانید.» امثال 6-5: 3    

خیلی از جوانان ما، به قدم‌هایی که میخواهند، برای خداوند بردارند، شک دارند. چون احساس میکنند، دیگران آنان را نادیده میگیرند؛ و به دلیل جوانی، بر صلاحیت آنها تردید دارند.  خداوند از طریق سخنان پولس رسول در نامه اول خود به تیموتائوس، رسول جوان! به ما یادآوری می کند که، جوانی، نباید به عنوان مانعی برای خدمت ما به کلیسای خداوند باشد، بلکه با نمونه بودن در خداترسی، باعث تشویق و بنای ایمان، برای دیگر ایمانداران نیز باشیم.  «هیچ‌کس جوانی تو را حقیر نشمارد، بلكه در گفتار و كردار، در محبّت و ایمان و پاكی برای ایمانداران نمونه باش» اول تیموتائوس 12: 4   

هر یک از ما، برای هدفی خلق شده‌ایم. خداوند، نقشه نیکویی برای ما دارد، که ما را بر اساس آن، خلق کرده است. ممکن است گاهی وسوسه شویم، که خودمان را با افراد دیگر، یا تصاویر موجود در رسانه ها بسنجیم، اما این نوع مقایسه همیشه منجر به دلسردی ما می‌شود. ما خلق نشده‌ایم که مانند هیچ یک از افراد دیگر باشیم. بلکه به طور منحصر به‌ فردی توسط خالق آسمانها و زمین که برترین هنرمند جهان است، طراحی شده‌ایم. ممکن است احساس نقص یا ضعف در خود، داشته باشیم، اما خداوند، ما را همان‌طور که اراده نموده، با هنر بی همتایش، برای اهداف خاص خود آفریده است.  «زیرا ما ساختهٔ دست او هستیم و خدا ما را در مسیح عیسی از نو آفریده است تا آن كارهای نیكویی را كه او قبلاً برای ما مقدّر فرمود كه انجام دهیم، بجا آوریم.»  افسسیان 10: 2  «تو تمام اجزای بدنم را ساختی و در رحم مادرم همهٔ آنها را به هم پیوند دادی. من تو را می‌ستایم، زیرا مرا به گونه‌ای عجیب ساخته‏ای، تمام کارهای تو بسیار شگفت‌انگیز است. من این را با تمام وجود می‌دانم.» مزامیر14-13: 139   

اکنون عیسی مسیح زندگی جدیدی برای ما مهیا ساخته است. وقت آن است؛ که لباس آلوده زندگی گذشته خود را دور انداخته و در آزادی و شادی، در لباس عدالت مسیح، راه برویم. ممکن است گاهی احساس کنیم، سنگینی بار گذشته، هنوز همراه ماست، اما خبر خوش این است، که به ما یک صفحه تمیز و خالی، در زندگی داده شده است، یک شروع تازه!   «کسی‌که با مسیح متّحد است، حیاتی تازه دارد. هر آنچه كهنه بود درگذشت و اینک زندگی نو شروع شده است.» دوم قرنتیان 5:17  

گاهی خدا به جهت کمک در یادگیری حقیقت، ما را تأدیب میکند. زیرا او ما را بسیار دوست میدارد. اگرچه ما اغلب، تأدیب را با تنبیه مرتبط می‌دانیم، اما تأدیب خداوند، بیشتر جنبه آموزش برای ما دارد. به همین دلیل است که پیروان عیسی را شاگردان، مینامیدند. و ما نیز به شاگردی او فراخوانده شده ایم. وقتی از عیسی مسیح، پیروی می کنیم و از او میآموزیم؛ شاگرد او می شویم. و در فرآیند یادگیری، برخی از دروس، به ظاهر سخت و دشوار خواهند بود. اما این بدان معنا نیست، که خدا در حال مجازات و یا آسیب زدن به ماست، بلکه اراده او برای ما، رسیدن به مسیر رشد و سعادت است. گرچه انتخاب های ما عواقبی به همراه دارند؛ اما خداوند به ما فرصت می دهد که آن پیامدها را تجربه کنیم، تا با تصمیم خود، در مسیر کمال او قدم بگذاریم. رویارویی با چالشها و غلبه بر آنها یکی از بهترین راه های یادگیری است.  «ای فرزند من وقتی خداوند تو را تنبیه می‌کند، خوب توجّه کن و وقتی تو را سرزنش می‌کند، دلگیر نشو. چون خداوند کسانی را که دوست دارد، تربیت می‌نماید؛ مانند والدینی که فرزند عزیز خود را تربیت می‌کنند.» امثال 12-11: 3   

 «خدا ما را قبل از آفرینش دنیا در مسیح برگزید تا در پیشگاه او مقدّس و بی‌عیب باشیم…» افسسیان 4: 1 

چه چیزی با ارزش‌تر از این می‌تواند باشد، که پیش از خلقت زمین، خداوند ما را انتخاب کرده است؟ گرچه او می‌دانست، زندگی ما چگونه خواهد بود! چه ضعف‌ها و قوت‌هایی خواهیم داشت! اما ما را انتخاب کرد. اگر امروز، احساس طرد شدگی یا نادیده گرفته شدن داریم، کافی است، به یاد بیاوریم که پادشاه جهان، ما را برای خود برگزیده است، تا قلبمان از این حقیقت زیبا، سرشار از وجد و قوت شود.   «و امّا شما، نژادی برگزیده و كاهنانی هستید كه به پادشاهی رسیده‌اید. شما ملّتی مقدّس و قوم خاص خدا هستید تا کارها و صفات عالی خدایی كه شما را از تاریكی به نور عجیب خود دعوت كرده است، به همه اعلام نمایید.» اول پطرس 2:9  

عیسی مسیح، پیروزمندانه از مردگان برخاست، و بر قدرت گناه و مرگ غلبه کرد.  بنابراین شیطان، دیگر هیچ قدرتی بر ما ندارد. او بی امان قصد دارد، ما را متهم کند و با یادآوری گناهان و شکست ها، ما را خجل و شرمگین سازد، که ناامید و بی‌حرکت شویم. اما خبر خوش این است که او دیگر ارباب ما نیست، وهیچ اقتداری بر ما ندارد. ما تنها به خدای حقیقی و زنده گوش فرا می‌دهیم، که می‌گوید؛ عیسی مسیح، از قبل تاوان گناهان ما را پرداخت کرده است. ممکن است گاهی احساس شرم و ناپاکی داشته باشیم، اما حقیقت این است که ما در خداوند، بی عیب و پاک هستیم و در صلح و آشتی ابدی با او قرار داریم.  «مسیح چنین كرد تا كلیسا را با آب و كلام‌ خدا شسته و آن را پاک و مقدّس گرداند و كلیسا را با تمام زیبایی‌اش پاک و بدون عیب و لكّه و چین و چروک یا هر نقص دیگری به خودش تقدیم نماید.» افسسیان 27-26: 5 

می‌توان با قیمتی که برای هر چیز پرداخته می‌شود، به ارزش آن پی برد!  ما به قیمت خون پسر خدا، خریداری شده‌ایم. تمام ثروت، طلا و جواهرات جهان نمی‌توانستند، این بها را پرداخت کنند. عیسی مسیح، می‌دانست که بازخرید ما چه هزینه‌ای برای او دارد، با این حال، او تصمیم گرفت که این بها را بپردازد. ممکن است گاهی، احساس بی‌ارزشی یا حتی پوچی کنیم، اما لازم است، به یاد داشته باشیم که عیسی مسیح، ارزش ما را زمانی که خون خود را برای ما داد؛ اعلام کرد.  «فراموش نكنید كه شما از قید روشهای بیهودهٔ زندگی كه از نیاکان خود آموخته بودید، آزاد شدید و این آزادی با پرداخت چیزهای فانی مثل طلا و نقره نبود؛ بلكه با خون گرانبهایی مانند خون برّه‌ای بی‌نقص و عیب، یعنی با خون مسیح آزاد شدید.» اول پطرس 19-18: 1  

آنچه را که در زندگی به آن نیازمندیم؛ خداوند به ما خواهد داد. زیرا او، عالم مطلق و روزی دهنده ماست. خداوند احتیاجات ما را می‌داند و در بهترین زمان و عالی‌ترین روش، آن‌ها را برطرف خواهد ساخت.  ««پس نگران نباشید و نگویید: ‘چه بخوریم؟ چه بنوشیم؟ و یا چه بپوشیم؟’ تمام ملل جهان برای به دست آوردن این چیزها تلاش می‌کنند، امّا پدر آسمانی شما می‌داند كه شما به همهٔ این چیزها احتیاج دارید. شما قبل از هر چیز برای به دست آوردن پادشاهی خدا و انجام خواسته‌های او بكوشید، آن وقت همهٔ این چیزها نیز به شما داده خواهد شد. پس نگران فردا نباشید، نگرانی فردا برای فرداست و بدی امروز برای امروز كافی است.» متّی 34-31: 6 

ما آزاد شده ایم! مسیح، ما را با پرداخت کامل بهای گناهان‌مان، نجات بخشید، و ما را از زنجیرهای سنگین گناه آزاد ساخت. اگر گاهی در دام ترس گرفتار می‌شویم و یا احساس می‌کنیم، هنوز به عادت گناه آلوده‌ای گره خورده‌ایم و نمی‌توانیم آن را ترک کنیم؛ این حقیقت را به یاد بیاوریم، که عیسی مسیح، ما را کاملا آزاد ساخته است و دیگر اسیر گناه نیستیم! تنها کافی است این آزادی را بپذیریم، به آن ایمان داشته باشیم و در آن زندگی کنیم، که هر آنچه از طبیعت کهنه ماست؛ از ما دور شود.  «پس اگر پسر شما را آزاد کند، براستی آزاد خواهید بود.» یوحنا 8:36   «او ما را از چنگ نیرومند ظلمت رهانید و به پادشاهی پسر عزیزش منتقل ساخته است. خدا به وسیلهٔ او ما را آزاد ساخته و گناهانمان را آمرزیده است.» کولسیان 14-13: 1   

هنگامی که با ایمان به عیسی مسیح، به حضور خدا می‌رویم؛ او صدای ما را می‌شنود، وقتی دعا می‌کنیم؛ به دعای ما را گوش داده و بر طبق فیض بی پایانش، پاسخ می‌دهد.  می‌توانیم با اطمینان خاطر، افکار و احساسات خود را در هر زمان، به خدا بیان کنیم و بدانیم، که او، همه را می‌شنود و خواسته‌های ما را مطابق خیریتی که برای ما در نظر دارد، اجابت می‌کند.  ««زیرا چشمان خداوند بر نیكان است، و گوشهای او آماده شنیدن دعاهای آنها، امّا از بدكاران روی‌گردان است.»» اول پطرس 3:12   «ما می‌دانیم كه هرچه بخواهیم او به ما گوش می‌دهد. پس این را هم باید بدانیم كه آنچه از او بطلبیم به ما عطا خواهد فرمود.» اول یوحنا 5:15  

خدا به هر کدام از ما، طبق غنای فیض خود، توانایی‌های ویژه‌ای داده است، که در راه رشد ملکوت او استفاده کنیم. بنابراین باید، همواره در پی فرصتی باشیم که خداوند را در راستی، خدمت کنیم و استعدادها و عطایایی که او به ما بخشیده است، را برای جلال نامش، به کار گیریم.  «به عنوان کسی‌که بركات گوناگون خدا را یافته است، استعدادها و عطایای خود را برای خیریّت دیگران به كار ببرید. مثلاً کسی‌که وعظ می‌کند، طوری سخن بگوید که گویی از طرف خدا پیامی دارد و آنکه خدمت می‌کند با قدرتی كه خدا به او عطا می‌فرماید، خدمت كند تا از این راه خدا در همه‌چیز به وسیلهٔ عیسی مسیح جلال یابد…»  اول پطرس آ11-10: 4  «بنابراین ما باید عطایای مختلفی را كه خدا بر طبق فیض خود به ما داده است بكار ببریم: اگر عطیهٔ ما اعلام كلام خداست، باید آن را به فراخور ایمانی كه داریم انجام دهیم. اگر خدمت كردن است، باید خدمت كنیم. اگر تعلیم دادن است، باید تعلیم بدهیم. اگر تشویق دیگران است، باید چنان كنیم. مرد بخشنده باید با سخاوت و مدیر، باید پركار باشد و شخص مهربان با خوشی خدمت خود را انجام دهد.» رومیان 8-6: 12   آمین.         

حال که حقایقی قدرتمند از کلام خدا را می‌دانیم؛ بیاییم تصمیمی نو بگیریم، که با تکرار و یادآوری آنها، نگذاریم که تحت تأثیر سخنی نادرست، قرار بگیریم، و خود را نسبت به خدا و دیگران، در انزوا قرار دهیم. در عوض، برای طلب یاری، به حضور خدا برویم و آنچه را که او در این فرآیند به ما آموزش می‌دهد، کشف کنیم. یکی از مهم‌ترین مکاشفاتی که می‌توانیم از کلام خدا دریافت کنیم؛ این است که بدانیم، خدا ما را چگونه می‌بیند و افکار او نسبت به ما چیست؟  درک نکردن هویت ما در او، سبب می‌شود که بسیار دورتر از آنچه او برای ما در مسیح مهیا ساخته، زندگی کنیم. در حالی‌ که، درک افکار خدا نسبت به ما، باعث می‌شود، احساس تعلق به او داشته باشیم و این موجب پیروزی ما در مسیح خواهد بود.  وقت آن است که با ایمان بایستیم و همان باشیم که خداوند می‌گوید.