ادعای برخی از منتقدان مسلمان: اناجیل و رساله‌های عهد جدید در شورای کارتاژ در سال 397 میلادی تحریف شده‌اند!

نویسنده: مهران پورپشنگ (کشیش کلیسای ایرانیان شادی در جنوب کالیفرنیا)

یکی از ادعاهای مطرح شده از سوی برخی از منتقدان مسلمان این است که اناجیل و رسالات موجود درعهد جدید در شورای کارتاژ در سال 397 میلادی تحریف شده اند. آیا این ادعا واقعیت دارد؟

قبل از پرداختن به ادعای منتقدان مسلمان، لازم است توضیح دهم که باید تحلیل مقایسه ای سنت شفاهی، گردآوری و نگارش میان عهد جدید و قرآن را ارائه دهم. ممکن است برخی از ایمانداران مسیحی بپرسند چرا برای پاسخ به انتقادات منتقدان مسلمان، عهد جدید و قرآن در کنار یکدیگر مورد بررسی قرار گرفته اند. لازم به توضیح است که این مقایسه به منظور تساوی قرار دادن الهیات عهد جدید و قرآن نیست، بلکه برای دستیابی به هدف خاص صورت گرفته است. هدف اصلی این مقایسه، نشان دادن واقعیت تاریخی است که عهد جدید و قرآن، علی رغم وجود اختلافات، مسیر مشترکی از سنت شفاهی، گردآوری و نگارش را طی کرده اند.

این مقایسه برای خواهران و برادران مسیحی، بستری را به منظور درک بهتر تاریخ عهد جدید و آمادگی جهت پاسخگویی به انتقادات غیر مسیحیان فراهم می کند. هم چنین، این مقایسه برای منتقدان مسلمان فرصتی را به وجود می آورد تا به شباهت ها در روند گردآوری و انتشار عهد جدید و قرآن توجه کنند. هدف از این مقاله، ایجاد گفتگویی عمیق تر، متفکرانه و محترمانه بین مسلمانان و مسیحیان است تا تفاهم و احترام متقابل بین جوامع مسیحی و مسلمان تقویت گردد.   

برای ارزیابی اعتبار این ادعای منتقدان مسلمان، آنان بایستی به سئوالات زیر پاسخ دهند:

یک. با توجه به این که شورای کارتاژ در سال 397 میلادی، بیش 300 سال قبل از ظهور اسلام برگزار شده است و هم چنین قرآن، کتاب مقدس را در زمان پیامبر اسلام، کلام ناب خدا معرفی کرد، چگونه می توان ادعای نظریه تحریف کتاب مقدس را با تصدیق قرآن درباره صحت اعتبار آن، هماهنگ دانست؟ اگر عهد جدید در شورای کارتاژ تحریف شده باشد، چه پیامدهایی بر ادعای قرآن خواهد داشت که به یهودیان و مسیحیان توصیه کرده که مطابق با تعالیم کتاب مقدس زندگی کنند؟

دوم. آیا بین نسخه های خطی و متون کتاب مقدس در قبل و بعد از ظهور اسلام، اختلاف قابل توجهی وجود دارد؟

سوم. منتقدان مسلمانان بر اساس چه مدارک و منابع معتبر تاریخی، ادعای تحریف عهد جدید در شورای کارتاژ را مطرح می کنند؟ اگر واقعا عهد جدید در شورای کارتاژ تحریف شده است، انگیزه های احتمالی این اقدام چه بوده و چگونه بدون به جا گذاشتن هیچ گونه آثار و شواهد تاریخی انجام شد؟ چگونه ممکن است کلیساها و مسیحیان که به طور منظم کتاب مقدس را مطالعه می کردند، قادر به تشخیص هرگونه تحریف و تغییر احتمالی در آن نبوده اند؟

چهارم. با توجه به نسخه های خطی متعددی که قبل از شورای کارتاژ وجود داشت، منتقدان مسلمان، سازگاری این نسخه ها با کتاب مقدس امروزی را چگونه توضیح می دهند؟

پنجم. نگرش مثبت متفکران و دانشمند مسلمان در قرون اولیه اسلام نسبت به کتاب مقدس، چگونه قابل ارزیابی است؟

ششم. منتقدان مسلمان چگونه اختلاف تعداد سوره های قرآن منسوب به ابن مسعود (111 سوره)، ابن کعب (116 سوره) و خلیفه عثمان (114 سوره) را با هم مقایسه می کنند؟

هفتم. آیا منتقدان مسلمان می توانند به آیه ای از قرآن اشاره کنند که به صورت قطعی بیان می کند که فقط 114 سوره که توسط عثمان گردآوری شده، قرآن را تشکیل می دهند؟ در صورت نبود چنین آیه ای، بر چه مبنایی یکپارچگی عهد جدید را زیر سئوال می برند؟

هشتم. حذیفه بن الیمان به عثمان گفت:” عجله کن! به مسلمانان کمک کن، قبل از این که درباره متن قرآن دچار اختلاف شوند!” (حدیث بخاری، جلد 6، فصل 61، شماره 510). منتقدان مسلمان که از عملکرد شورای کارتاژ و کتاب های عهد جدید انتقاد می کنند، در مورد این توصیه حذیفه بن الیمان، چه نقطه نظراتی دارند؟

توصیه حذیفه به عثمان، نگرانی هایی را در مورد اختلافات پیرامون متن قرآن بیان می کند و نشان می دهد که در اوایل تاریخ اسلام، میان مسلمانان بحث و جدل هایی وجود داشته است. در قرون اولیه کلیسا، مسیحیان نیز نگرانی های مشابهی در مورد عهد جدید داشتند که سرانجام به تشکیل شورای کارتاژ انجامید. هدف از برگزاری این شورا، تغییر متون عهد جدید نبود، بلکه تایید کتاب هایی بود که با تعالیم مسیح و رسولان همسو بودند و باید به عنوان نوشته های معتبر شناخته می شدند.

توجه شورای کارتاژ به متون عهد جدید، نه فقط از ارزش آن ها نکاست، بلکه بر اهمیت و اعتبار کتاب های عهد جدید نیز افزود.

اگر منتقدان مسلمان یکپارچگی عهد جدید را بر اساس فعالیت های شورای کارتاژ زیر سئوال می برند، بایستی نگرانی های اولیه مسلمانان را در مورد متون قرآن نیز مورد بررسی قرار دهند.

هم قرآن و هم عهد جدید، در زمینه های تاریخی خود که با سنت های شفاهی، تنوع نسخه های خطی و فقدان فناوری چاپ همراه بودند، با چالش هایی در حفظ و نگه داری متون روبرو بوده اند. هم در مسیحیت و هم در اسلام، تعالیم و آموزه ها در ابتدا بر پایه سنت شفاهی منتقل می شدند. در مسیحیت، سرگذشت، تعالیم، معجزات، مرگ، رستاخیز و صعود مسیح، ابتدا به صورت شفاهی گسترش یافتند. به همین ترتیب، آیاتی که پیروان اولیه از پیامبر اسلام شنیده بودند، حفظ شده و به طور شفاهی تلاوت می شدند. با این حال، تنوع در سنت شفاهی به چالش هایی منجر گردید که نیاز به مستندات مکتوب آیات را ضروری می ساخت.

درک زمینه تاریخی تلاش های مسیحیان اولیه برای حفظ و نگه داری متون عهد جدید اهمیت به سزایی دارد. به جای تلقی این تلاش ها به عنوان اقدام اشتباه یا طرح این اتهام که انگیزه شورای کارتاژ فقط گمراه کردن مسیحیان بوده است، باید به تعهد ایمانداران اولیه در حفظ متون مقدس عهد جدید توجه کرد. بنابراین، هدف این تلاش ها، تغییر پیام اصلی نبود، بلکه حفظ و انتقال صادقانه تعالیم و آموزه ها به گونه ای بود که توسط مسیحیان اولیه درک می گردید.

همان طور که در اسلام، خلافت به رهبری عثمان، کار جمع آوری و انتشار قرآن را بر عهده گرفت، شورای کارتاژ نیز در تعیین کتاب های عهد جدید نقش داشت. این تلاش ها با هدف حفظ یکپارچگی و حصول اطمینان از صحت روایات و تعالیم برای انتقال به نسل های آینده انجام شدند.

همان طور که ذکر شد، شورای کارتاژ حداقل 300 سال قبل از اسلام تشکیل شد. بنابراین، کتاب های عهد جدید قبل از ظهور اسلام تعیین شده بود. قرآن نیز به مسیحیان توصیه کرد که به کتاب مقدس رجوع کرده و مطابق با آن عمل نمایند تا نه تنها خداوند را خشنود سازند، بلکه به بهشت راه یابند. اما نکته ای که منتقدان مسلمان باید به آن توجه کنند این است که آیا عهد جدید که امروزه در دسترس ماست، نسخه های قبل از شورای کارتاژ را به درستی منعکس می کند؟ آیا قرآن تایید کرده که کتاب مقدس تحریف و منسوخ شده است؟ پرداختن به این مسائل، منتقدان را در موقعیت دشواری قرار می دهد.  

شورای کارتاژ

در سال های نخستین پس از صعود مسیح به آسمان، رسولان به ثبت تعالیم خود درباره عیسی نپرداختند. احتمالاً آن ها انتظار داشتند که عیسی به زودی باز خواهد گشت تا ملکوت خود را بر زمین برقرار سازد. بنابراین، در ابتدا آن ها داستان هایی در مورد عیسی به طور شفاهی نقل کردند و پیام او را به مردم تعلیم دادند. با گذشت زمان و گسترش مسیحیت، رسولان متوجه شدند که باید تعالیم را برای نسل های بعدی ثبت کنند تا از تعالیم غلطی که در آن روزگار وجود داشت، جلوگیری شود. این امر منجر به نگارش اناجیل و ارسال نامه ها و رسالات توسط رسولان به کلیساها شد. در قرن دوم میلادی، رهبران کلیسا شروع به جمع آوری نوشته هایی کردند که توسط رسولان به رشته تحریر درآمده بود. آن ها دو معیار اصلی برای انتخاب این کتاب ها داشتند:

یک. کتاب ها باید توسط رسولان نوشته شده باشند.

دوم. محتوای کتاب ها باید با تعالیم رسولان هماهنگی داشته باشند.

هم زمان با خدمات رسولان، عده ای نیز سعی کردند در مورد زندگی و تعالیم عیسی بنویسند، اما نوشته های آنان مورد قبول اکثر مسیحیان قرار نگرفت، زیرا با تعالیم رسولان همخوانی نداشت. در قرن دوم میلادی، اناجیل چهار گانه (متی، مرقس، لوقا و یوحنا) و نامه های رسولان به طور گسترده پذیرفته شدند. هم زمان، رهبران کلیساها از آن متون بارها نقل قول کردند. سرانجام، در قرن چهارم، شورای کارتاژ متشکل از رهبران کلیساها برگزار شد و کتاب های عهد جدید را به عنوان متون اصلی مسیحیت تایید کرد.

شورای کارتاژ نقش اساسی در تقویت اصالت و یکپارچگی ایمان مسیحی ایفاء کرد. این شورا، در ابتدا کتاب های عهد جدید را که با تعالیم مسیح و رسولان همسو و هماهنگ بودند، انتخاب کرد. اعضای شورا کتاب هایی را تایید کردند که پیشتر توسط مسیحیان اولیه و کلیساها پذیرفته شده بودند.

مدت ها قبل از شورای کارتاژ، پدران اولیه کلیسا مانند کلمنت، ایگناتیوس، پولیکارپ و دیگران در قرن دوم میلادی، به طور گسترده ای از نوشته های عهد جدید نقل قول کردند. بدین ترتیب، کتاب هایی توسط شورا تایید شدند که قبلا از سوی رهبران کلیساها مورد تایید قرار گرفته بودند.

عهد جدید در طول قرن ها مورد بررسی دقیق و موشکافانه علمی قرار گرفته است و صحت آن توسط محققان در زمینه های مختلف، از جمله تاریخ، نقد متن و باستان شناسی تایید شده است. این تاییدیه چالشی جدی برای ادعای جعل عهد جدید در شورای کارتاژ محسوب می شود.

علاوه بر این، شورای کارتاژ در برابر جنبش های بدعت گذار و تعالیم نادرستی که به مسیحیت راستین را آسیب می زدند، ایستادگی کرد. این شورا با انتخاب کتاب های معتبری که در قرن اول میلادی نوشته شده و توسط پدران کلیسا، صحت تعالیم آنان را تایید شده بودند، اتحاد را میان جوامع مختلف مسیحی برقرار کرد. گنجاندن این کتاب ها در قالب عهد جدید، نه تنها اقتدار کلیسا را در امور الهیاتی تقویت کرد، بلکه به عنوان پاسخی به کسانی که آموزه های کلیسا را به چالش می کشیدند، پایه و اساس محکم برای رد انتقادات مخالفان کتاب مقدس را فراهم آورد. بدین ترتیب، شورای کارتاژ نقش مهمی در تایید اعتبار تاریخ مسیحیت کمک ایفا کرد و نشان داد که ایمان مسیحیان ریشه در نوشته هایی دارد که از همان دوران اولیه کلیسا در عبادت و تعلیم مسیحیت مورد استفاده قرار می گرفت.

در صورتی که شورای کارتاژ واقعاً به جعل و تحریف متون پرداخته بود، چگونه ممکن است که هر سه فرقه اصلی مسیحیت در مورد کتاب های عهد جدید به توافق رسیده اند؟

آیا تحقیقات کارشناسان و محققان تفاوت های چشمگیری میان نسخه های خطی عهد جدید قبل و پس از شورای کارتاژ را نشان داده اند؟ بررسی های علمی و تحلیل های متن در طول قرن ها، تفاوت های اساسی را حاکی از جعل و تحریف در زمان برگزاری شورای کارتاژ باشد، آشکار نساخته اند.

هم چنین، آیا کتاب هایی که در شورای کارتاژ به تصویب رسیده اند با کتاب هایی که توسط رهبران کلیسا در قرن دوم میلادی نقل قول شده اند، متفاوت است؟ شواهد تاریخی حاکی از آن است که رهبران کلیساها بارها از کتاب های عهد جدید که در شورای کارتاژ تایید شده اند، نقل قول کرده اند. اقدام شورای کارتاژ نشان دهنده تداوم و پذیرش این متون از اوایل تاریخ مسیحیت را نشان می دهد.

تاکنون، منتقدان و مخالفان مسیحیت نتوانسته اند پاسخ دقیق و قانع کننده به این پرسش ها ارائه دهند. بدون تردید، در صورتی که شواهد معتبری دال بر جعل یا تحریف در کتاب های عهد جدید وجود داشت، این موضوع احتمالا به عنوان یک مسئله مهم و اختلاف برانگیز در میان فرقه های مسیحیت شناخته می شد و نیز توجه محققان و مورخان را به خود جلب می کرد. بنابراین، پذیرش کتاب های عهد جدید در فرقه های مختلف مسیحیت، و نیز فقدان شواهد معتبر، همگی به هماهنگی نسخه های خطی در طول زمان و اعتبار و یکپارچگی آن ها اشاره دارد. این موضوع نشان می دهد که شورای کارتاژ به جای تغییر یا تحریف متن، صرفاً در تایید تعلیمی که قبلا به طور گسترده در کلیساها و جوامع مسیحی پذیرفته شده بود، نقش داشته است. پیروان واقعی عیسی با جمع آوری نوشته های معتبر عهد جدید، چه انگیزه ای جز خواستار شدن یک کتاب مستقل می توانستند داشته باشند؟  

شرح تصویر: متن نسخه های اولیه خطی یونانی عهد جدید

این کتاب های ارزشمند، حاوی نسخه‌های خطی که متن عهد جدید یونانی را تشکیل می‌دهند، می باشند. این نسخه های قدیمی در سراسر جهان پراکنده اند و معمولاً فقط برای دانشمندان و متخصصان قابل دسترسی می‌باشند. این نسخه‌های خطی دقیقاً همان متونی بودند که توسط مسیحیان اولیه خوانده می‌شدند و شامل ‘عهد جدید’ آن ها می‌گردید.

مطابق قوانین بین‌المللی کپی رایت تمامی حقوق مربوط به مطالب و محتویات “دفاعیات مسیحی” محفوظ است. درج کامل مقالات “دفاعیات مسیحی” در سایر صفحات فیس بوک و وب‌ سایت‌ها، بدون ذکر منبع و نام نویسنده یا مترجم، اکیداً ممنوع و غیرقانونی است.