این روزها عوامل ایجاد وسوسه در همه جا دیده میشوند. در تلویزیون، تابلوهای تبلیغاتی، فیلمها، اینترنت، فضای مجازی و غیره. در این میان، چالش ما مسیحیان، این است، که بر این وسوسه ها غلبه کنیم و از اخلاق و عفت ایمانی خود دفاع کنیم. اما چطور این کار را انجام دهیم؟
کتاب مقدس، در مورد وسوسه شدن عیسی مسیح، توسط شیطان در بیابان، صحبت میکند.
همان سه وسوسهای که ما، هر روزه باید بر آنها غلبه کنیم: یعنی وسوسه های جسم، خدای غیر و جهان. عیسی مسیح، برای ما بهترین الگو، در غلبه بر وسوسه است. او با وجود وسوسه شدن، هرگز گناه نکرد؛ بلکه، با دعا، روزه و اعلام کلام خدا، توانست بر خود تسلط داشته باشد، بر این وسوسهها غلبه کند، و الگوی بسیار خوبی برای امروز ما، به جای بگذارد.
«زیرا کاهن اعظم ما چنان نیست که نتواند با ضعفهای ما همدردی کند، بلکه کسی است که از هر حیث همچون ما وسوسه شده است، بدون اینکه گناه کند.» عبرانیان ۱۵:۴
اما ما چطور بر نفس خود، کنترل داشته باشیم، تا بر وسوسه ها پیروز شویم؟
نهمین فضیلت میوه روح، خویشتنداری است. در این مقاله سعی داریم، به این فضیلت مهم بپردازیم.
«امّا ثمرۀ روح، محبت، شادی، آرامش، صبر، مهربانی، نیکویی، وفاداری، فروتنی و خویشتنداری است. هیچ شریعتی مخالف اینها نیست.» غلاطیان ۲۲:۵-۲۳
میوه روح، مانند میوه فیزیکی برای رشد به زمان نیاز دارد، و در یک شب نمیرسد. همانطور که در ایمان خود بالغ میشویم، تمام ویژگیهای ثمره روح، نیز در ما رشد میکند. اما به راستی، خویشتنداری چیست؟
مفهوم لغوی:
کلمه یونانی که به “خویشتنداری” ترجمه شده است، egkrateia، است که از دو کلمه یونانی دیگر، en و kratos، مشتق شده است. En به معنای «در» و کراتوس به معنای «قدرت» است. خویشتنداری، نیازمند قدرتی است که در مقابل وسوسه ها و امیال درونی ایستادگی کنیم. کتاب مقدس معمولاً کنترل بر
خود، را به عنوان «خویشتنداری» بیان میکند. اگر چه برخی از افراد آن را به معنای «پرهیزکاری» نیز تفسیر میکنند.
برخی افراد، مفهوم کنترل نفس، را با صبر یکی میدانند؛ در حالیکه، آنها کاملا متفاوت هستند. کنترل بر خود، به شما این امکان را میدهد که ذهن خود را متمرکز بر خدا نگه دارید و در عین حال از وسوسه امیال خود، دوری کنید. بسیاری از وسوسههای دنیوی، میتوانند قوی باشند، اما خویشتنداری روح، می تواند با رشد ایمان ما، هر روز قویتر شود. با یاری روح خدا، میتوانیم به طور فزایندهای بر وسوسههای خود غلبه کنیم و بیاموزیم که از ثمره خویشتنداری استفاده کنیم. هر چه بیشتر دعا کنیم، کتاب مقدس را مطالعه کنیم و به خدا نزدیکتر شویم، توانایی بیشتری برای خویشتنداربودن، خواهیم داشت.
منشأ خویشتنداری
ما به فضیلت خویشتنداری نیاز داریم؛ اما منشأ خویشتنداری کیست و چگونه میتوانیم این موهبت را پرورش دهیم؟ با هم به آیاتی از کلام خدا توجه کنیم:
«زیرا روحی كه خدا به ما بخشیده است ما را ترسان نمیسازد، بلكه روح او ما را از قدرت و محبّت و خویشتنداری پُر میکند.» دوم تیموتاؤس۷:۱
«مقصود من این است: اگر تحت فرمان روحالقدس به سر ببرید به هیچوجه خواهشهای نفس را ارضا نخواهید كرد. زیرا تمایلات نفسانی برخلاف روحالقدس و آرزوهای روحالقدس برخلاف طبیعت نفسانی است و این دو مخالف یكدیگرند. به طوری که شما نمیتوانید آنچه را دلتان میخواهد انجام دهید.» غلاطیان ۱۶:۵-۱۷
بر اساس غلاطیان ۲۳:۵ و همچنین آیات بالا، خویشتنداری محصول داشتن روح القدس است، و از ساکن شدن روح خدا و دگرگونی حاصل از آن، ناشی میشود. منشأ دریافت این فضیلت، روح پاک خدا است، و پرورش آن نیز مستلزم اطاعت از روح القدس میباشد.
تسلط بر نفس
ما باید بر نفس خود مسلط شویم، و نفسمان نباید بر ما تسلط یابد. بنابراین باید با کنترل بر خود، بر همه هوسهای جسم غلبه کنیم.
«و آنانی كه متعلّق به مسیح عیسی هستند، طبیعت نفسانی را با هوسها و امیال آن مصلوب کردهاند.» غلاطیان ۲۴:۵
ما در مسیح قدرت داریم
عیسی مسیح بر این دنیا پیروز شد و قدرت گناه را از بین برد، و به ما قدرت داد تا انتخاب های درست داشته باشیم.
«این را میدانیم كه آن آدمی كه در پیش بودیم با مسیح بر روی صلیب او كشته شد تا نفس گناهكار نابود گردد و دیگر بردگان گناه نباشیم،» رومیان۶:۶
در این جنگ تنها نیستیم
ما به تنهایی نمیجنگیم، بلکه روح القدس، در این مسیر به ما کمک میکند، که بر وسوسهها غلبه کنیم.
«مقصود من این است: اگر تحت فرمان روحالقدس به سر ببرید به هیچوجه خواهشهای نفس را ارضا نخواهید كرد.» غلاطیان ۱۶:۵
دعا سلاح ما است
هنگامی که با کنترل نفس خود، دست و پنجه نرم میکنیم، باید دعا کنیم تا از وسوسه نجات پیدا کنیم. در دعای خداوند، عیسی مسیح به ما آموخت که بگوییم:
«ما را در وسوسهها میاور بلکه ما را از شریر رهایی ده، زیرا پادشاهی و قدرت و جلال تا ابدالآباد از آن توست. آمین.’» متّی۱۳:۶
در باغ جتسیمانی، عیسی مسیح به شاگردان گفت:
«بیدار باشید و دعا کنید تا در آزمایش نیفتید. روح مشتاق است، امّا جسم ناتوان.»» مَتّی ۴۱:۲۶
باید تلاش کنیم
«از همین رو، به سعی تمام بکوشید تا به واسطۀ ایمان خود نیکویی بار آورید و به واسطۀ نیکویی، شناخت، و به واسطۀ شناخت، خویشتنداری، و به واسطۀ خویشتنداری، پایداری، و به واسطۀ پایداری، دینداری،» ۲پطرس۵:۱-۶
بنابراین برای خویشتنداری، ما نیز باید سهم خود را ادا کرده و تلاش کنیم. این کار با همکاری روحالقدس انجام میشود. نه توسط او، برای ما، و نه توسط ما، بدون او!
خویشتنداری کتاب مقدس، به معنای دست کشیدن از کنترل امور به تنهایی، و در عوض تسلیم شدن به روح خدا و همکاری در کنار او برای تغییر واقعی است.
چرا خویشتنداری مهم است
اگر کنترل نفس نداشته باشیم، توسط هوسهای خود کنترل خواهیم شد. وقتی از زندگی تحت سلطه امیالی که میآیند و میروند دست بکشیم، زندگی معنیدارو بهتری را که خداوند برای ما در نظر گرفته است، به دست خواهیم آورد.
همانطور که عیسی مسیح به شاگردان خود فرمود:
«سپس رو به شاگردان کرد و فرمود: «اگر کسی بخواهد مرا پیروی کند، باید خود را انکار کرده، صلیب خویش برگیرد و از پی من بیاید. زیرا هر که بخواهد جان خود را نجات دهد، آن را از دست خواهد داد؛ امّا هر که بهخاطر من جان خود را از دست بدهد، آن را باز خواهد یافت.»
مَتّی ۲۴:۱۶-۲۵
خویشتنداری از ما محافظت میکند
همه ما در زندگی خود با وسوسه گناه مواجه هستیم، و گاهی در قبال آن، فاقد خویشتنداری میباشیم. بسیاری از ما وسوسه میشویم که پرخوری کنیم، بیش از حد بنوشیم و یا در امور دیگر زیادهروی کنیم.
کلام خدا در امثال ۲۸:۲۵ میفرماید:
«کسیکه بر نفس خویش تسلّط ندارد، مثل شهر بیدیوار، ناامن است.»
اما، در امثال ۳۲:۱۶ میآموزیم:
«صبر از قدرت بهتر است و شخصی که بر نفس خود تسلّط دارد از کسیکه شهر را تسخیر نماید برتر است.»
در دنیای باستان، دیوارهای مستحکم، در اطراف یک شهر برای ساکنان آن ضروری بود؛ تا در امنیت و آزادی، نسبت به ستمگران خارجی زندگی کنند. به همین ترتیب، ما به دیوارهای حفاظتی روحانی، نیاز داریم تا در آزادی، از قدرت ظالمانه گناه زندگی کنیم.
اولویت ما
زمانی مغلوب امیال میشویم، که لذتهای فریبنده را بیشتر از خدا دوست داشته باشیم. وقتی خواستههای ما، در کانون توجه قرار گیرند، اعلام میکنیم که خدا برای ما کافی نیست و میخواهیم خلاهای درونی خود را در جای دیگری جستجو کنیم.
«امّا نگرانیهای این دنیا و فریبندگی ثروت و هوسِ چیزهای دیگر در آنها رسوخ میکند و کلام را خفه کرده، بیثمر میسازد.» مَرقُس۱۹:۴
تا زمانی که ما به لذت ها و علایق خود به عنوان اولویت خود فکر کنیم، خارج از مرزهایی که خداوند تعیین کرده زندگی خواهیم کرد. اما خداوند ما را دوست دارد. بیشتر از یک پدر که فرزندانش را دوست میدارد. او مرزهایی را برای خیریت ما، برای شکوفایی ما و برای جلال خود، تعیین میکند. و او میداند که در درون هر یک از ما چه روزنههایی برای وسوسه وجود دارد، که باعث میشوند تا از حد و مرزهای خوب او رد شویم و از اراده آزاد خود برای ماندن در آن شرایط استفاده کنیم.
بنابراین، خویشتنداری روح، فقط بر اطاعت بیرونی تمرکز ندارد. بلکه به فیض و یاری خداوند، میتواند قلب و رفتار ما را از درون تغییر دهد. پولس رسول به تیطوس میفرماید، که همه افراد جماعت خود، زن و مرد، پیر و جوان را در خویشتنداری تربیت کند:
«امّا تو از آنچه مطابق با تعلیم صحیح است، سخن بگو. مردان سالخورده را بگو که معتدل و باوقار و خویشتندار باشند و در ایمان و محبت و پایداری، به شایستگی رفتار کنند. به همینسان، زنان سالخورده باید شیوۀ زندگی محترمانهای داشته باشند. نباید غیبتگو یا بندۀ شراب باشند، بلکه باید آنچه را که نیکوست تعلیم دهند، تا بتوانند زنان جوانتر را خرد بیاموزند که شوهردوست و فرزنددوست باشند و خویشتندار و عفیف و کدبانو و مهربان و تسلیمِ شوهر، تا کلام خدا بد گفته نشود. نیز مردان جوان را پند ده تا خویشتندار باشند.» تیتوس۱:۲-۶
او در ادامه این آیات، همه چیز را بر اساس ظهور فیض خدا بیان میکند؛ که ما را تربیت مینماید، تا از بیدینی و امیال دنیوی چشم پوشی کنیم:
«زیرا فیض خدا به ظهور رسیده است، فیضی که همگان را نجاتبخش است و به ما میآموزد که بیدینی و امیال دنیوی را ترک گفته، با خویشتنداری و پارسایی و دینداری در این عصر زیست کنیم،» تیتوس ۱۱:۲-۱۲
با کنترل احساسات خود در هنگام خشم، میتوانیم محبت مسیح را به اطرافیانمان نشان دهیم و با آنها در صلح زندگی کنیم.
«پاسخ ملایم خشم را فرو مینشاند، امّا پاسخ سخت، خشم را برمیانگیزاند.» امثال ۱:۱۵
اگرچه تمرین خویشتنداری دشوار است، اما روح القدس به ما کمک میکند تا بر خواستههای گناه آلود خود قدرت داشته باشیم. با کمک او میتوانیم عاشقانه عمل کنیم و بر وسوسه و گناه، کنترل و تسلط داشته باشیم.
«زیرا روحی كه خدا به ما بخشیده است ما را ترسان نمیسازد، بلكه روح او ما را از قدرت و محبّت و خویشتنداری پُر میکند.» دوم تیموتاؤس۷:۱
0 Comments