«پس ’بلهِ‘ شما همان ’بله‘ باشد و ’نهِ‘ شما ’نه‘، زیرا افزون بر این، شیطانی است.» مَتّی ۳۷:۵
این آموزه از جانب خداوند ما پس از سری آموزه‌های جدید و عمیق‌تر از او در باب احکام قدیم آمده است. عیسی تعالیم عهد عتیق را ذکر می‌کند که ما قتل نکنیم، زنا نکنیم یا دروغ نگوییم. سپس هر یک از این احکام را با بینش عمیق‌تری دنبال می‌کند. در قانون جدید تعلیم عیسی، «قتل مکن» عمیقاً به این معناست که ما باید از هرگونه خشم در قلب خود اجتناب کنیم. «زنا نکن» عمیقاً به این معناست که در دل خود نیز شهوت نداشته باشیم و «دروغ نگو» که پیشتر در بالا از کلام خدا عنوان شد، به شیوه‌ای جدید و وسیع‌تر ارائه شده است.
اولین موضوعی که لازم است مد نظر قرار دهیم این حقیقت است که زندگی و تعالیم عیسی ما را به عمق جدیدی از اخلاق می‌برد. دیگر نباید صرفاً از اعمال گناه آلود اجتناب کنیم، اکنون فرا خوانده شده‌ایم که از تمایلات درونی به این اعمال نیز اجتناب کنیم. ما نه تنها خوانده شده‌ایم در پی پاکی اعمال بیرونی خود باشیم، بلکه باید قلب خود را نیز پاک نگه داریم.
این بخش از کلام خدا، که «بله» ما باید «بله» و «نه» ما باید «نه» باشد، طریق عیسی است که کلماتی که می‌گوییم باید از صداقت قلب ما سرچشمه بگیرند. به عبارت دیگر، آنچه در بیرون بیان می‌کنیم، باید از اعماق وجودمان جاری شود. کلمات ما باید از آنچه در قلب ماست سخن بگویند.
این درسی است که برای ما بسیار عمیق و گاهی دشوار می‌باشد؛ به این دلیل که اگر به روشی دوگانه زندگی کنیم و ظاهراً معترف به موضوعات خوب باشیم، در مقطعی بهره خواهیم برد؛ زیرا شخصیت خود را خوب جلوه داده، در ظاهر موقعیت خاصی را برای خود فراهم می‌کنیم و با اعلام آنچه دیگران می‌خواهند بشنوند زندگی خود را برایشان در نور ترسیم می‌نماییم. در حالی که هر روز بیشتر در تاریکی فرو خواهیم رفت تا حقیقت ما بر دیگران نیز عیان شود.
عدم صداقت موجب خود فریبی می‌گردد. این را در مَثَل فریسی و خراجگیر می‌بینیم. «فَریسی ایستاد و با خود چنین دعا کرد: ”خدایا، تو را شکر می‌گویم که همچون دیگر مردمان دزد و بدکاره و زناکار نیستم، و نه مانند این خَراجگیرم. دو بار در هفته روزه می‌گیرم و از هر چه به دست می‌آورم، ده‌یک می‌دهم.“» لوقا ۱۱:۱۸-۱۲
عمق خودفریبی فریسی در این است که حتی دعای ظاهری او در واقع شکل دیگری از خودنمایی است، روشی نمایشی برای صحبت کردن با خودش و نه با خالقش.
بیاییم به صداقت و درستی خود فکر کنیم. وقتی با دیگران صحبت می‌کنیم، آیا کلمات ما از حقیقت زنده در قلب‌مان جاری می‌شوند؟ آیا دیگری و گاهی خود را فریب می‌دهیم و شخصیتی حقیقی نداریم؟ آیا وقتی خداوند سخنان ما را می‌شنود صداقت را می‌بیند؟ آیا پس از گفتگو می‌توانیم به دعا بازگردیدم و با آرامش و وجدان پاک با خداوند خود روبرو شویم؟ اگر نیکویی و برکات صداقت را در زندگی خود جستجو کنیم، خداوند به ما کمک خواهد کرد تا با تبدیل شدن به فردی حقیقی که از صمیم قلب صحبت می‌کند به آن دست یابیم.
با هم دعا کنیم
خداوندا، قلب مرا را تطهیر نما. یاری کن تا فردی صادق، با وجدان و درستکار باشم. باشد که حقیقتی که در قلب من قرار می دهی مبنای اعمال و گفتار من باشد. باشد که با وجدانی آرام زندگی کنم و همواره محبت را سرلوحهٔ اعمال خود قرار دهم و به تو اعتماد کنم.
از راه خداوند ما عیسی مسیح.
آمین.
نویسنده: بهار
منابع:
کتاب مقدس و تعالیم کلیسا
در نام عیسی مسیح آمین. 🙏🏼
تشکر می‌کنم، بسیار عمیق به کلام خداوند توجه کردید و حقیقتاً آموزنده بود.
فیض مسیح با شما 🙏🏼🌹