جلسه هشتاد و چهارم – وقتی در آغوش مسیح هستم

توسط | 10 ژوئن 2021 | کلیسای_مجازی | ‫نظری موجود نیست





خیلی از اوقات با وجود اختلافاتی که در خانواده داریم هرگز کانون گرم خانواده را از بین نمی بریم و می ایستیم زیرا که کانون گرم خانواده باید برقرار باشد . در چنین مواقعی به اشتباه خود پی می بریم و معذرت خواهی می کنیم و به همین شکل در رابطه خودمان با خداوند نیز توبه کرده و به حضور او برمی گردیم .کلام خدا می فرماید که خداوند خوای خود را با تمام قوت، دل و جان بپرست و با هر آنچه که داریم خداوند را پرستش کنیم زیرا خداوند به دنبال رابطه است و اگر سرکار هستیم در همان جا نام خداوند را جلال داده و تمجید کنیم .وقتی که به زندگی داود پادشاه نگاه می کنیم و از لغزش های او در کتاب اول و دوم سموئیل تک تک ما می خوانیم و از اشتباهات او ما می خوانیم و زمانیکه برمی گردیم به کتاب مزامیر نگاه می کنیم و چه مزمورهای زیبایی می خوانیم . ولی آیا یک سره تمامی مزامیر پرستش می باشد؟ وقتی که به مجموعه تمام این مزامیر نگاه می کنیم در کل پپرستش خداوند می باشد یعنی اینکه یک زندگی پرستشی را نشان می دهد ولی ما در مواقعی نیز می بینیم که مزامیر اعترافات و توبه به گناهان است که زمانی که سراینده مزامیر با سرودها در حضور خداوند تبه و اعتراف می کند . خداوند در نهایت محبت پذیرفته و مورد فیض و محبت خود قرار می دهد

به همراه: شبان امیر جواد زاده ،کشیش دکتر ساسان توسلی

واعظ : شبان علیرضا

رهبر پرستش : آنیتا غوغا

این مطلب را با دوستانتان به اشتراک بگذارید

0 Comments

‫ارسال نظر و دیدگاه

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *