ما باید درد و رنج های خودمان را به حضور خدا ببریم ، امید داشته باشیم که خداوندی که ما می پرستیم بر دنیا غالب آمده است ، مسیح زندگی ای را برای ما تدارک دیده است که تا ابدیت است ، تا روزی که هر اشکی از چشمان ما پاک خواهد شد و بدون درد و رنج تا ابد در حضور خدا زندگی خواهیم کرد .گاهی اوقات سختی ها و دردو رنج های زندگی باعث می شود که به نیکویی و محبت خداوند شک داشته باشیم و این سوالات را بپرسیم که آیا خدا هست ؟ آیا خدا عادل است ؟ آیا این خداوند من را دوست دارد ؟ و تمام این نا امیدی ها و دلسردی ها حالات طبیعی ما انسانها را نشان می دهد و در خیلی از سختی ها و تنگی ها ما با خود واقعی امان رو به رو می شویم و زمانی که فشارها اتفاق می افتد ، شک ها به سراغ ما می آید و همه این حالات می تواند برای تک به تک ما اتفاق می افتد ، اما ما چطور می توانیم در تنگی ها خداوند را بهتر بشناسیم ؟ یکی از اینها این می باشد که در تنگی ها و فشارهای زندگی تمام احساسات و عواطف خود را صادقانه را در حضور خدا اعتراف کنیم و خدای محبت قادر است و هرگز ما را محکوم نخواهد کرد بلکه او نیز دوست دارد که ما احساسات واقعی خودمان را در نزد خداوند بیان کنیم تا او وارد شده تمام آسیب ها و زخم هایی را که در وجود ما است را شفا داده و قلب شکسته ی ما را شکسته بندی کند .در تنگی ها و سختی ها می توانیم محبت و وفاداری خداوند را تجربه کنیم و عمیق تر عشق آسمانی و وفادارانه خداوند را بچشیم .

به همراه : کشیش ساسان توسلی و شبان امیر جوادزاده

جلسه یاد بود، خادم خداوند خواهر شبنم که به آسمان ، نزد داماد آسمانی رفت

رهبران پرستش : برادر علیرضا و خواهر فرزانه

واعظ : خواهر شادی نویری